Lek: Bunorfin

Molteni Farmaceutici Polska Sp. z o.o.

Bunorfin

DRUKUJ

Substancje czynne:

Buprenorphine hydrochloride

ICD10:

Nowotwór złośliwy wargi C00

Nowotwór złośliwy nasady języka C01

Nowotwór złośliwy innych i nieokreślonych części języka C02

Nowotwór złośliwy dziąsła C03

Nowotwór złośliwy dna jamy ustnej C04

Nowotwór złośliwy podniebienia C05

Nowotwór złośliwy innych i nieokreślonych części jamy ustnej C06

Nowotwór złośliwy ślinianki przyusznej C07

Nowotwór złośliwy innych i nieokreślonych dużych gruczołów ślinowych C08

Nowotwór złośliwy migdałka C09

Dostępne dawki:

tabl. podjęzykowe 8 mg 28 szt. 198,00 100%

tabl. podjęzykowe 2 mg 28 szt. 61,00 100%

Ostrzeżenia:

Substancja psychotropowa - grupa III

Przepisując ten lek pamiętaj: - ilość substancji należy dodatkowo wyrazić słowami, - na recepcie nie można wypisać dodatkowo innych leków.

Alkohol

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Doping

Środek uznany za dopingowy.

Laktacja

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C

Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C

Wykaz B

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Opis:

Wskazania

Leczenie substytucyjne uzależnienia od narkotyków opioidowych, obejmujące leczenie farmakologiczne, społeczne i psychologiczne.

Dawkowanie

Dorośli: leczenie lekiem w tabl. podjęzykowych jest przeznaczone dla osób dorosłych, które wyraziły zgodę na leczenie uzależnienia od opioidów. Leczenie musi odbywać się pod kontrolą lekarza mającego doświadczenie w leczeniu zależności/uzależnienia od opioidów. Rozpoczynając leczenie buprenorfiną lekarz musi wiedzieć, że substancja ta jest częściowym agonistą receptorów opioidowych. Buprenorfina wiąże się z receptorami opioidowymi μ i κ i może spowodować wystąpienie zespołu abstynencyjnego u pacjentów uzależnionych od opioidów. Początkowa terapia: początkowa dawka wynosi 0,8-4 mg raz/dobę. W przypadku, gdy wymagana jest dawka początkowa poniżej 2 mg, należy zastosować inny lek zawierający buprenorfinę w postaci tabl. podjęzykowych, ponieważ lek dostępny jest tylko w dawkach 2 mg i 8 mg. Pacjentom uzależnionym od opioidów, którzy nie zaprzestali ich przyjmowania: pierwszą dawkę leku w postaci tabl. podjęzykowych należy podać podjęzykowo co najmniej 6 h po ostatnim zażyciu opioidu, bądź po wystąpieniu pierwszych objawów odstawiennych. Pacjentom przyjmującym metadon: przed rozpoczęciem leczenia lekiem, należy zmniejszyć dawkę metadonu do maks. 30 mg/dobę. Lek może przyspieszać wystąpienie zespołu abstynencyjnego u pacjentów leczonych metadonem. Dostosowanie dawki i dawka podtrzymująca: dawkę leku należy zwiększać stopniowo, dostosowując ją do działania klinicznego u pacjenta. Dawka 16 mg/dobę jest zazwyczaj dawką wystarczającą. Maks. dawka dobowa nie powinna być większa niż 24 mg. Buprenorfinę, szczególnie na początku leczenia, zaleca się wydawać pacjentowi codziennie. Dopiero po wyrównaniu stanu pacjenta, pacjenci godni zaufania mogą otrzymać zapas tabl. wystarczający na kilka dni leczenia. Należy ponadto przestrzegać lokalnych wytycznych co do wydawania leku. Zmniejszanie dawki i zakończenie leczenia: po osiągnięciu zadowalającego okresu stabilizacji można zmniejszać stopniowo dawkę do poziomu dawki podtrzymującej. Jeżeli lekarz uzna to za odpowiednie, można przerwać kurację. Dostępność tabl. podjęzykowych w dawkach 2 mg i 8 mg ułatwia zmniejszenie dawki. W przypadku konieczności wolniejszego i stopniowego zmniejszania dawki, należy zastosować inny lek zawierający buprenorfinę w mniejszych dawkach w postaci tabl. podjęzykowych. Po zakończeniu leczenia buprenorfiną pacjentów należy monitorować ze względu na ryzyko nawrotu uzależnienia. Osoby w podeszłym wieku: te same dawki jak dorośli. Dzieci (w wieku poniżej 18 lat): lek nie powinien być stosowany w leczeniu dzieci w wieku poniżej 18 lat, ze względu na brakcwystarczających doświadczeń w ich leczeniu. Dalsze informacje, patrz: krajowe wytyczne dotyczące leczenia buprenorfiną.

Uwagi

Lek stosuje się podjęzykowo. Lekarz musi poinformować pacjenta, że podanie podjęzykowe jest jedyną skuteczną i bezpieczną drogą podania tego leku. Tabl. podjęzykową należy trzymać pod językiem aż do całkowitego rozpuszczenia, co z reguły następuje po 5-10 minutach. Nie należy połykać, gryźć lub żuć tabl.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lek, jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO, upośledzenie oddychania, nadciśnienie śródczaszkowe, ciąża i okres karmienia. Nie stosować u niemowląt. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami wątroby i nerek oraz u dzieci, w niedoczynności tarczycy, wstrząsie, myasthenii gravis.

Interakcje

Nasila działanie środków uspokajających, nasennych oraz innych środków działających depresyjnie na OUN. Alkohol nasila działanie depresyjne preparatu na OUN. U osób przyjmujących leki z grupy morfiny preparat może wywoływać wystąpienie objawów abstynencji na skutek swego działania antagonistycznego.

Ciąża i laktacja

Lek przeciwwskazany w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Może powodować nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, nadmierne pocenie się, obniżenie ciśnienia, senność. Może wystąpić upośledzenie czynności oddechowej.

Przedawkowanie

Senność, nudności, wymioty i znaczne zwężenie źrenic.

Działanie

Buprenorfina jest pochodną tebainy o silnym powinowactwie do receptorów opioidowych i właściwościach agonistyczno-antagonistycznych. Działa silnie i długotrwale przeciwbólowo. Po podaniu podjęzykowym działanie rozpoczyna się po około 15 min i utrzymuje się 6-8 h. Buprenorfina wykazuje słabsze właściwości uzależniające niż morfina, objawy abstynencji mają niewielkie nasilenie i występują po 10-14 dniach od jej odstawienia. Jednakże, chociaż potencjał uzależniający jest niewielki, należy pamiętać, że lek może spowodować uzależnienie.

Skład

1 tabl. zawiera 0,2 mg lub 0,4 mg buprenorfiny.

Reklama

Serwis z pewnością docenią wszyscy przyszli rodzice. Tutaj mogą szybko zweryfikować, które leki zostały objęte programem Ciąża Plus, czyli są bezpłatne dla kobiet spodziewających się dziecka.

Wystarczy wpisać nazwę preparatu do wyszukiwarki, by już po chwili przeglądać jego szczegółowy opis. Osoba zainteresowana znajdzie tu informacje, dzięki którym będzie mogła świadomie i odpowiedzialnie przyjmować leki, a mianowicie: skład produktu, działanie, wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie, interakcje, działania niepożądane, ostrzeżenia itp.

Zapewniamy dostęp nie tylko do opisów darmowych leków dla kobiet w ciąży, lecz także wszystkich innych produktów dopuszczonych do obrotu w Polsce. Umożliwiamy również wyszukiwanie konkretnych chorób i weryfikację, które produkty są stosowane w leczeniu poszczególnych schorzeń.

Regularnie aktualizujemy serwis i zawsze podajemy dane zgodne z obowiązującym obwieszczeniem Ministra Zdrowia w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.

Dowiedz się więcej

O programie Ciąża Plus

Dzięki programowi Ciąża Plus przyszłe mamy mogą uzyskać bezpłatne leki, przyczyniające się do utrzymania dobrego stanu zdrowia ciężarnej i odpowiedniego rozwoju dziecka. Dostęp do darmowych terapii jest gwarantowany wszystkim kobietom w ciąży od momentu jej stwierdzenia przez specjalistę w dziedzinie położnictwa i ginekologii, lekarza w trakcie odbywania tej specjalizacji lub położną.

Pierwsza lista refundacyjna, która wprowadza bezpłatne leki dla ciężarnych, to ta obowiązująca od 1 września 2020 roku. Uwzględniono na niej 114 produktów leczniczych, najczęściej stosowanych przez kobiety w ciąży. Refundowane zostały między innymi: insuliny, hormony tarczycy, heparyny drobnocząsteczkowe oraz progesteron. Jak zapowiedział resort zdrowia, lista ma być weryfikowana i uzupełniana o kolejne preparaty.

Receptę dla przyszłej mamy wypisze ginekolog lub położna, którzy stwierdzili ciążę. Osoby te mogą wydać pacjentce zaświadczenie, na podstawie którego receptę na lek refundowany wystawi inny lekarz. Dokument będzie ważny przez cały czas trwania ciąży, ale nie dłużej niż 15 dni po spodziewanej dacie porodu, wpisanej w zaświadczeniu.