Nieżyty jelit, biegunka, wzdęcia, nadmierna fermentacja jelitowa, np. przy zmianach klimatu lub składu pokarmu. Jako lek uzupełniający w leczeniu zatruć toksycznymi substancjami za wyjątkiem zatruć cyjankami, mocnymi kwasami i zasadami - po porozumieniu z lekarzem.

Biegunka: 3-4 kaps. twarde jednorazowo doustnie, popijając niewielka ilością wody. W razie konieczności można dawkę powtórzyć 3 lub więcej razy w ciągu dnia. W razie długotrwałej lub nawracającej biegunki pacjent powinien zasięgnąć porady lekarza. Zatrucie: niezwłocznie zażyć 10 kaps. twardych (jedna po drugiej popijając niewielka ilością wody). Dawkę należy powtórzyć kilkakrotnie po krótkich przerwach. Pacjent powinien natychmiast zawiadomić lekarza. Zawiesinę węgla aktywowanego można podawać przez zgłębnik żołądkowy, np. podczas płukania żołądka. W przypadku zatrucia i jeśli natychmiastowy kontakt z lekarzem nie jest możliwy, należy jak najszybciej zażyć węgiel leczniczy. Im wcześniej węgiel leczniczy jest zastosowany, tym lepszy jest wynik jego działania. W czasie przyjmowania węgla leczniczego stolce mogą mieć ciemne lub czarne zabarwienie. Należy ograniczyć jego stosowanie tylko do powyższych wskazań, a po osiągnięciu efektu leczniczego zaprzestać jego stosowania.

Nadwrażliwość na substancje czynna lub którakolwiek substancje pomocnicza preparatu. Rozstrój żołądka podejrzenie niedrożności jelit, ostry ból brzucha i zapalenie okrężnicy wrzodziejące. Nie należy stosować u osób nieprzytomnych, u których nie zabezpieczono dróg oddechowych.

Węgla leczniczego nie należy stosować z innymi lekami, gdyż może je adsorbować i osłabiać ich działanie. Podczas leczenia węglem aktywowanym stolce mogą mieć ciemne lub czarne zabarwienie. W przypadku trwania biegunki po 3 dniach leczenia należy przeprowadzić dodatkowe badania kliniczne i biochemiczne w celu określenia przyczyny choroby. W leczeniu ostrych zatruć inne niezbędne leki należy podawać parenteralnie, jeśli konieczne jest wywołanie wymiotów prze lek doustny, należy wywołać je przed podaniem węgla. Węgiel należy podać 30-60 minut po ustaniu wymiotów. Nie stosować węgla jeśli niezbędne jest podanie specyficznego antidotum, np. metioniny doustnie. Zagrożenie aspiracja do płuc, zwłaszcza w zatruciu lekami hamującymi OUN lub mogącymi wywołać drgawki u pacjentów nieprzytomnych, wymaga przed wykonaniem płukania żołądka zabezpieczenia w postaci intubacji. Preparat należy stosować ostrożnie w przypadku zatrucia środkami wpływającymi na perystaltykę jelit (np. opioidy). Środki przeczyszczające należy stosować ostrożnie i tylko sporadycznie podczas leczenia preparatem, gdyż ciężka i długotrwała biegunka może spowodować zaburzenia wodno-elektrolitowe. Produkt jest mało skuteczny w zatruciach m.in. kwasem borowym, siarczanem żelazawymi i innymi związkami metali, DDT, cyjankami, litem, metanolem, etanolem, glikolem etylenowym, produktami rafinacji ropy naftowej, a także kwasami mineralnymi i zasadami. Pacjenci przyjmujący preparat przez 7 dni z powodu wzdęć lub 2 dni z powodu biegunki, u których pomimo leczenia utrzymują sie objawy powinni skontaktować sie z lekarzem. Jeśli u pacjentów leczonych z powodu biegunki wystąpi gorączka lub krew w stolcu, powinni oni również skontaktować sie z lekarzem. Preparat uważany jest za bezpieczny i nie powoduje upośledzenia sprawności psychofizycznej, zdolności prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu.

Węgiel leczniczy podany równocześnie z innymi lekami znacznie osłabia ich wchłanianie z przewodu pokarmowego oraz ich działanie. Inne leki należy stosować co najmniej 2 h przed przyjęciem lub 2 h po przyjęciu węgla leczniczego.

Do chwili obecnej nie są znane przeciwwskazania do stosowania leku w ciąży w okresie laktacji.

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić zaparcia. Można temu zapobiec poprzez podawanie leków pobudzających perystaltykę jelit. Ponadto preparat może spowodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wymioty, zwłaszcza u dzieci. Opisywano aspiracje do płuc (zwłaszcza podczas wymiotów po podaniu węgla). Węgiel barwi stolec na czarno.

Może wystąpić niedrożność jelita cienkiego podczas zażycia dużych dawek węgla leczniczego. Można temu zapobiec poprzez podawanie leków pobudzających perystaltykę jelit (np. siarczan sodu).

Węgiel leczniczy ma dużą zdolność absorbująca. Podany doustnie pokrywa błonę śluzową przewodu pokarmowego warstwa chroniącą ją przed szkodliwym działaniem substancji znajdujących sie w przewodzie pokarmowym. Należy stosować duże dawki węgla, gdyż adsorbuje on nie tylko substancje toksyczne. Dzięki swoim właściwościom fizykochemicznym posiada zdolność do nie selektywnego wiązania znajdujących sie w przewodzie pokarmowym substancji, w tym gazów jelitowych, leków, bakterii oraz substancji toksycznych i drażniących, uniemożliwiając ich wchłoniecie. Jest on bardzo skutecznym środkiem adsorbującym, 1 g węgla może zaadsorbować 1,8 g sublimatu, 400 mg fenolu, 800 mg morfiny, 300 mg etanolu. Preparat działa zapierająco.

1 kaps. twarda zawiera 200 mg węgla leczniczego.