Opis:
Stany niedoboru wit. C (np. stany zapalne błon śluzowych, szkorbut), dieta uboga w wit. C, sztuczne karmienie niemowląt (produkt leczniczy szczególnie zalecany dla dzieci), stany zwiększonego zapotrzebowania na wit. C (np. przeziębienia, nawracające zakażenia dróg oddechowych, zmniejszona odporność organizmu, rekonwalescencja).
U niemowląt (poniżej 2 lat): produkt leczniczy można stosować wyłącznie w/g wskazań lekarza. Dzieci 2-6 lat: 10 kropli/dobę. Dzieci powyżej 6 lat i dorośli: 15-20 kropli/dobę.
Krople można przyjmować bez rozcieńczania lub w łyżeczce mleka, soku, itp.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Kamica dróg moczowych lub nadmierne wydalanie szczawianów w moczu. Zaburzenia metabolizmu żelaza.
Produkt należy ostrożnie stosować w następujących przypadkach: skłonność do wytwarzania złogów mineralnych w układzie moczowym, cystynuria, dna moczanowa, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, talasemia. Produkt zawiera sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu. Kwas askorbowy nie wpływa na sprawność psychofizyczną ani zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.
Kwas askorbowy zwiększa szybkość eliminacji pochodnych amfetaminy i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Nasila działanie i toksyczność doustnych leków przeciwzakrzepowych pochodnych kumaryny oraz sulfonamidów i PAS (m. in. możliwość krystalurii). Jednoczesne podawanie więcej niż 200 mg kwasu askorbowego i 300 mg żelaza (w przeliczeniu na pierwiastek) powoduje wzrost wchłaniania żelaza z przewodu pokarmowego. Podczas jednoczesnego podawania ASA i kwasu askorbowego zwiększa się wydalanie z moczem wit. C a zmniejsza wydalanie ASA. Kwas askorbowy wydłuża okres półtrwania paracetamolu. Wpływa na terapię antykoagulacyjną. Działa synergistycznie z glikozydami flawonowymi. W większych dawkach może fałszować wyniki niektórych badań wykonywanych metodami oksydoredukcyjnymi (m.in. oznaczanie glukozy lub kreatyniny we krwi i w moczu lub krwi utajonej w kale). Dawki wit. C przekraczające 2 h/dobę podwyższają wchłanianie glinu z leków zobojętniających. Kwas askorbowy stosowany długookresowo w dawkach przekraczających 1 h/dobę może obniżać pH moczu i powodować w kanalikach nerkowych wchłanianie zwrotne podawanych jednocześnie leków o charakterze kwasów.
Kwas askorbowy przenika przez barierę łożyska. Nie przeprowadzono odpowiednich badań u ludzi. Produkt może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Wit. C przenika do mleka kobiecego. Należy zachować ostrożność podczas stosowania u kobiet karmiących piersią.
Codzienne przyjmowanie dużych dawek wit. C może u niektórych osób spowodować zaburzenia przewodu pokarmowego (zgaga, biegunka), prowadzić do tworzenia kamieni nerkowych (moczanowych, cystynowych, szczawiowych), może także naruszać równowagę wodno-elektrolitową. U osób z niedoborem krwinkowej dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej może powodować hemolizę krwinek czerwonych. Długotrwałe podawanie może zwiększyć tolerancję na wit. C i po odstawieniu prowadzić do szkorbutu.
Po przedawkowaniu można się spodziewać łagodnych objawów ze strony przewodu pokarmowego, przy braku toksyczność ogólnoustrojowej.
Aktywność biologiczna wit. C związana jest z właściwościami oksydoredukcyjnymi. Kwas askorbowy jest głównym antyoksydantem środowiska wodnego organizmu. Jest związkiem niezbędnym w wielu procesach oksydoredukcyjnych. Uczestniczy w procesach metabolicznych takich jak metabolizm fenyloalaniny, tyrozyny, kwasu foliowego, noradrenaliny, histaminy, żelaza, a także w przemianie enzymatycznej niektórych leków, węglowodanów, syntezie lipidów, białek, kwasów żółciowych, steroidów, w procesach odpornościowych, hydroksylacji serotoniny i utrzymywaniu ciągłości ścian naczyń Jest również niezbędny w syntezie kolagenu i substancji międzykomórkowej wielu tkanek (skóry, kości, zębów, chrząstek, ścięgien, śródbłonka naczyń włosowatych) i podczas wchłaniania żelaza. Zapotrzebowanie na wit. C jest podwyższone w następujących przypadkach: AIDS, alkoholizm, choroby przewodu pokarmowego (np. długotrwała biegunka: zwiększona utrata kwasu askorbowego, bezkwaśność żołądkowa: zmniejszenie wchłaniania, resekcja jelita krętego), przedłużona ekspozycja na niskie temp., długotrwała gorączka, przewlekła hemodializa, niektóre choroby zakaźne (zapalenie płuc, gruźlica) i okres zdrowienia, długotrwały stres, gojenie się ran i złamań kości, nadczynność tarczycy, oparzenia, palenie tytoniu, rak, zabiegi chirurgiczne.
1 ml kropli zawiera 100 mg kwasu askorbowego.
