Aesculap Chifa Sp. z o.o.

Aminoplasmal® Hepa 10%

Substancje czynne:

Amino acids

Dostępne dawki:

inf. doż. [roztw.] 1 fl. 500 ml - 100%

Ostrzeżenia:

Alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Wykaz B
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Opis:

Wskazania
Dostarczanie aminokwasów podczas żywienia pozajelitowego u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby oraz zagrażającą lub stwierdzoną encefalopatią wątrobową.
Dawkowanie
W zależności od indywidualnego zapotrzebowania. Dawka standardowa: 7-10 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 0,7-1,0 g aminokwasów/kg mc./dobę. Dawka maks.: 15 m/kg mc./dobę, co odpowiada 1,5 g aminokwasów/kg mc./dobę. Szybkość wlewu. Leczenie śpiączki wątrobowej: w encefalopatii wątrobowej zaleca się rozpoczynanie wlewu preparatu z większą szybkością aż do uzyskania efektów - przykładowo, dla pacjenta o mc. 70 kg: pierwsza i druga godz.: 150 ml/godz. (2 ml/kg mc./godz.), co odpowiada ok. 50 kropli/min trzecia i czwarta godz.: 75 ml/godz. (1 ml/kg mc./godz.), co odpowiada ok. 25 kropli/min od piątej godz.: 45 ml/godz. (0,6 ml/kg mc./godz.), co odpowiada ok. 15 kropli/min. Stosowanie podtrzymujące/żywienie pozajelitowe: 45 - 75 ml/godz., co odpowiada 15-25 kropli/min lub 0,6-1,0 ml/kg mc./godz. Okres stosowania: preparat może być podawany tak długo dopóki występuje ryzyko wystąpienia encefalopatii wątrobowej.
Uwagi
Wlew do żył centralnych.
Przeciwwskazania
Zaburzenia metabolizmu aminokwasów niezwiązane z funkcjonowaniem wątroby. Zagrażająca życiu niestabilność krążenia (wstrząs). Ostra odma płucna. Kwasica. Przewodnienie. Hipokaliemia. Hyponatremia. Nadwrażliwość na jakikolwiek składnik produktu leczniczego. Brak danych na temat stosowania preparatu u dzieci poniżej 2 rż. W związku z tym nie zaleca się stosowania roztworu u tych pacjentów do czasu zgromadzenia odpowiednich danych. Ze względu na swój skład, preparat może powodować znaczące zaburzenia metabolizmu w przypadku podania go z przyczyn innych niż wymienione w sekcji „Wskazania do stosowania”. Należy zdecydowanie wystrzegać się stosowania preparatu niezgodnie ze wskazaniami.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Ze względu na swój skład, preparat należy podawać pacjentom z jednoczesną niewydolnością nerek wyłącznie po przeanalizowaniu korzyści i ryzyka u każdego pacjenta. Dawkę należy dostosować do stężeń mocznika i kreatyniny w surowicy. Należy zachować ostrożność u pacjentów z podwyższoną osmolarnością surowicy. Nie podawać do żył obwodowych. Terapia aminokwasowa nie zastępuje rutynowych działań terapeutycznych, takich jak przeczyszczenie, podawanie laktulozy oraz/lub antybiotyków wyjaławiających przewód pokarmowy w leczeniu encefalopatii wątrobowej. Infuzję preparatu należy zawsze łączyć z podawaniem odpowiedniej ilości węglowodanów. W razie potrzeby należy uzupełniać elektrolity. Podczas leczenia pozajelitowego należy monitorować poziom płynów i elektrolitów, osmolarność, równowagę kwasowo - zasadową, poziom glukozy we krwi i funkcje wątroby. Typ i częstotliwość badań zależy od stopnia zaawansowania choroby pacjenta i stanu klinicznego. W szczególności, regularne i częste badania kliniczne i laboratoryjne są wymagane w przypadku pacjentów z zaburzeniami metabolizmu aminokwasów. Dawka powinna być ustalana na podstawie wieku pacjenta, stanu odżywienia i dominującej choroby. W przypadku uzupełniającego lub częściowego żywienia pozajelitowego, może być wymagane dodatkowe podanie składników pokarmowych zawierających białka. Wlew z pojedynczego pojemnika nie powinien być wykonywany przez okres dłuższy, niż 24 h. Kompletne żywienie pozajelitowe, poza podawaniem aminokwasów, obejmuje dostarczenie węglowodanów, niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, witamin i pierwiastków śladowych.
Interakcje
Nie stwierdzono interakcji farmakologicznych.
Ciąża i laktacja
Brak danych na temat stosowania preparatu w tych przypadkach. Prawdopodobne jest, że warunki, kiedy wskazane jest zastosowanie tego preparatu, wykluczają ciążę lub karmienie piersią.
Działania niepożądane
Pod warunkiem przestrzegania zaleceń dotyczących przeciwwskazań, dawkowania i środków ostrożności, nie należy spodziewać się żadnych działań niepożądanych.
Przedawkowanie
Przedawkowanie lub zbyt szybka infuzja mogą objawiać się mdłościami, dreszczami, wymiotami oraz utratą aminokwasów przez nerki. W przypadku przedawkowania należy przerwać wlew i wznowić go po pewnym czasie ze zmniejszoną szybkością.
Działanie
Dzięki podaniu preparatu zawierającego aminokwasy o składzie specjalnie dostosowanym do patologicznie zmienionego metabolizmu pacjentów z marskością wątroby, można osiągnąć normalizację zaburzonego poziomu aminokwasów. W rezultacie, objawy mózgowe choroby, takie jak encefalopatia wątrobowa, stan przedśpiączkowy lub śpiączka wątrobowa ustępują, a tolerancja i biosynteza białek znacząco poprawia się.
Skład
1000 ml roztworu zawiera: 8,8 g izoleucyny, 13,6 g leucyny, 10,6 g octanu lizyny, 1,2 g metioniny, 1,6 g fenyloalaniny, 4,6 g treoniny, 1,5 g tryptofanu, 10,6 g waliny, 8,8 g argininy, 4,7 g histydyny, 6,3 g glicyny, 8,3 g alaniny, 7,1 g proliny, 2,5 g kwasu asparaginowego, 0,55 g asparaginy H2O, 0,8 g acetylocysteiny, 5,7 g kwasu glutaminowego, 1,66 g chlorowodorku ornityny, 3,7 g seryny, 0,86 g acetylotyrozyny oraz 51 mmol/l octanu i 10 mmol/l chlorków.

Serwis z pewnością docenią wszyscy przyszli rodzice. Tutaj mogą szybko zweryfikować, które leki zostały objęte programem Ciąża Plus, czyli są bezpłatne dla kobiet spodziewających się dziecka.

Wystarczy wpisać nazwę preparatu do wyszukiwarki, by już po chwili przeglądać jego szczegółowy opis. Osoba zainteresowana znajdzie tu informacje, dzięki którym będzie mogła świadomie i odpowiedzialnie przyjmować leki, a mianowicie: skład produktu, działanie, wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie, interakcje, działania niepożądane, ostrzeżenia itp.

Zapewniamy dostęp nie tylko do opisów darmowych leków dla kobiet w ciąży, lecz także wszystkich innych produktów dopuszczonych do obrotu w Polsce. Umożliwiamy również wyszukiwanie konkretnych chorób i weryfikację, które produkty są stosowane w leczeniu poszczególnych schorzeń.

Regularnie aktualizujemy serwis i zawsze podajemy dane zgodne z obowiązującym obwieszczeniem Ministra Zdrowia w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.

O programie Ciąża Plus

Dzięki programowi Ciąża Plus przyszłe mamy mogą uzyskać bezpłatne leki, przyczyniające się do utrzymania dobrego stanu zdrowia ciężarnej i odpowiedniego rozwoju dziecka. Dostęp do darmowych terapii jest gwarantowany wszystkim kobietom w ciąży od momentu jej stwierdzenia przez specjalistę w dziedzinie położnictwa i ginekologii, lekarza w trakcie odbywania tej specjalizacji lub położną.

Pierwsza lista refundacyjna, która wprowadza bezpłatne leki dla ciężarnych, to ta obowiązująca od 1 września 2020 roku. Uwzględniono na niej 114 produktów leczniczych, najczęściej stosowanych przez kobiety w ciąży. Refundowane zostały między innymi: insuliny, hormony tarczycy, heparyny drobnocząsteczkowe oraz progesteron. Jak zapowiedział resort zdrowia, lista ma być weryfikowana i uzupełniana o kolejne preparaty.

Receptę dla przyszłej mamy wypisze ginekolog lub położna, którzy stwierdzili ciążę. Osoby te mogą wydać pacjentce zaświadczenie, na podstawie którego receptę na lek refundowany wystawi inny lekarz. Dokument będzie ważny przez cały czas trwania ciąży, ale nie dłużej niż 15 dni po spodziewanej dacie porodu, wpisanej w zaświadczeniu.