Opis:
Łagodny lub umiarkowany ból głowy, migrena, neuralgia, ból zęba, gardła, uszu, objawowe leczenie bólu reumatycznego, łagodny lub umiarkowany ból pooperacyjny, ból pourazowy, gorączka.
Dorośli i dzieci >12 lat: 500-1000 mg do 3-4x/dobę, maks. dawka dobowa - 4000 mg (8 tabl.). Zaleca się zachowanie odstępu 4-6 h między podaniem dawek. Nie stosować dłużej niż 3 dni bez konsultacji z lekarzem. Dzieci 6-12 lat: 250-500 mg 3-4 x/dobę, maks. dawka dobowa - 2000 mg (4 tabl.). Zaleca się zachowanie odstępu 4-6 h między podaniem dawek. Nie stosować dłużej niż 3 dni bez konsultacji z lekarzem. Nie stosować u dzieci <6 lat (ta postać farmaceutyczna nie jest odpowiednia dla dzieci <6 lat).
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Ciężkie zaburzenia czynności nerek, choroba alkoholowa.
Produkt zawiera paracetamol. Ze względu na ryzyko przedawkowania i wystąpienia reakcji toksycznych, pacjentów należy poinformować aby nie przyjmowali leku jednocześnie z innymi produktami zawierającymi paracetamol. Lek należy stosować ostrożnie w przypadku zaburzeń czynności wątroby lub nerek, kontrolując czynność wątroby i nerek. Paracetamol należy podawać ostrożnie w przypadku przewlekłego alkoholizmu. W czasie przyjmowania produktu nie należy pić alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u pacjentów głodzonych i regularnie pijących alkohol. Należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej lub reduktazy methemoglobinowej. Produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną jako substancję pomocniczą. Pacjenci z rzadkimi wrodzonymi problemami: nietolerancją galaktozy, zespołem niedoboru Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nie powinni stosować tego leku. Produkt zawiera skrobię pszeniczną jako substancję pomocniczą. Skrobia pszeniczna może zawierać gluten, ale jedynie w ilościach śladowych, w związku z czym jest uważana za bezpieczną dla osób z chorobą trzewną (celiakią). Pacjenci uczuleni na pszenicę (uczulenie inne niż celiakia), nie powinni przyjmować tego leku. Paracetamol może wpływać na wyniki badań oceniających stężenie kwasu moczowego i glukozy we krwi.
Jednoczesne podawanie paracetamolu i metoklopramidu lub domperydonu może nasilać wchłanianie paracetamolu. Paracetamol wydłuża T0,5 w fazie eliminacji chloramfenikolu w wyniku konkurencyjnego hamowania jego metabolizmu, co zwiększa ryzyka działań mielotoksycznych. Paracetamol w dużych dawkach nasila działania leków przeciwzakrzepowych z grupy pochodnych kumaryny (np. warfaryna). Równoczesne podawanie paracetamolu z lekami przeciwgruźliczymi (np. izoniazydem) może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności wątroby. Nie stosować jednocześnie innych produktów leczniczych zawierających paracetamol (w szczególności produktów złożonych), ze względu na ryzyko wystąpienia reakcji toksycznych. Równoczesne podawanie paracetamolu z alkoholem zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności wątroby. Paracetamol stosowany jednocześnie z inhibitorami MAO może wywołać stan pobudzenia i wysoką temperaturę. Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu. Kofeina nasila działanie przeciwbólowe paracetamolu. Jednoczesne podawanie paracetamolu i NLPZ zwiększa ryzyko zaburzeń czynności nerek. Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, jak niektóre leki nasenne lub przeciwpadaczkowe (np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina) lub ryfampicyna może prowadzić do uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu.
Dane epidemiologiczne dotyczące stosowania paracetamolu w dawkach leczniczych nie wskazują na jego szkodliwe działanie na przebieg ciąży lub stan zdrowia płodu lub noworodka. Dane prospektywne dotyczące przedawkowania paracetamolu w czasie ciąży nie wskazują na podwyższone ryzyko wad rozwojowych. Badania nad wpływem paracetamolu podawanego doustnie na zdolność do rozrodu nie wykazały zwiększonego ryzyka wad rozwojowych ani toksyczności dla płodu. W związku z tym, paracetamol może być stosowany przez cały okres ciąży, po dokonaniu oceny korzyści do ryzyka. W czasie ciąży nie należy stosować paracetamolu przez dłuższy czas, w dużych dawkach lub w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi, ponieważ bezpieczeństwo stosowania w takich przypadkach nie zostało udowodnione. Paracetamol przenika do mleka kobiet karmiących piersią w niewielkiej ilości. Według dostępnych danych, stosowanie paracetamolu nie stanowi przeciwwskazania do karmienia piersią. Produkt leczniczy może być stosowany w okresie karmienia piersią tylko w zdecydowanej konieczności.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (rzadko) methemoglobinemia, niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość, leukopenia, pancytopenia lub agranulocytoza. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) skórne reakcje nadwrażliwości - świąd, wysypki; (bardzo rzadko) inne reakcje nadwrażliwości - duszność, niedociśnienie, obrzęk naczynioruchowy, wysypki polekowe. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo rzadko) hipoglikemia. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) toksyczne zapalenie wątroby i żółtaczka. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) krwiomocz, bezmocz, ostre zaburzenia czynności nerek, martwica cewek nerkowych.
Objawy: Najgroźniejszym powikłaniem związanym z przedawkowaniem paracetamolu jest zależna od dawki martwica wątroby, kwasica metaboliczna, następnie encefalopatia, śpiączka i zgon. Obserwuje się także zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, dehydrogenazy kwasu mlekowego i stężenia bilirubiny oraz zmniejszenie stężenia protrombiny we krwi. Inne powikłania to: martwica cewek nerkowych, śpiączka hipoglikemiczna i małopłytkowość. Do wczesnych objawów zatrucia należą: dyskomfort i ból w nadbrzuszu, nudności, wymioty, jadłowstręt, niepokój, uczucie rozbicia. Kliniczne i laboratoryjne objawy toksycznego uszkodzenia wątroby mogą nie wystąpić w ciągu pierwszych 48-72 h po przyjęciu leku. Leczenie: Płukanie żołądka, sól fizjologiczna, leki objawowe; w razie konieczności resuscytacja oddechowa i krążeniowa. W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub większej, należy sprowokować wymioty jeśli od spożycia nie upłynęło więcej czasu niż godzina i przewieźć pacjenta do szpitala. W przypadku podejrzenia zatrucia paracetamolem należy jak najszybciej oznaczyć stężenie paracetamolu w surowicy. Jeśli takie badanie jest niewykonalne, a prawdopodobna dawka paracetamolu była duża, należy wdrożyć bardzo intensywne leczenie odtrutkami: należy podać co najmniej 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie acetylocysteiną i/lub metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia, ale prawdopodobnie są także pożyteczne i po 24 h. Leczenie zatrucia powinno być prowadzone w szpitalu, w warunkach oddziału intensywnej terapii.
Paracetamol działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. Działanie przeciwzapalne paracetamolu jest niewielkie i nie ma znaczenia klinicznego. Mechanizm działania paracetamolu jest związany z hamowaniem syntezy prostaglandyn w wyniku hamowania cyklooksygenaz w mózgu i rdzeniu kręgowym oraz blokowaniem receptorów wrażliwych na bradykininę. Paracetamol wchłania się szybko i niemal całkowicie w przewodzie pokarmowym. U wegetarian wchłanianie leku może być wolniejsze i niecałkowite. Paracetamol jest równomiernie rozprowadzany przez płyny ustrojowe do tkanek organizmu, w niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza. Maksymalne stężenia w osoczu występują po upływie 30-60 minut po podaniu doustnym leku. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi 1-3 h. Paracetamol jest intensywnie metabolizowany w wątrobie, głównie w wyniku sprzęgania z kwasem glukuronowym i siarkowym. Po zastosowania dużych dawek paracetamolu dochodzi do znacznego zwiększenia stężenia toksycznych metabolitów w wątrobie, co może prowadzić do ostrej niewydolności wątroby. Paracetamol jest wydalany z moczem głównie w postaci glukuronidów (60-80%), siarczanów (20-30%) oraz w niewielkiej ilości w postaci niezmienionego (5%).
1 tabl. zawiera substancję czynną paracetamol 500 mg.
