Opis:
Leczenie chorych w średnio zaawansowanym i zaawansowanym stadium choroby Alzheimera.
Leczenie można rozpocząć tylko wówczas, gdy osoba sprawująca opiekę, zapewni stały nadzór nad przyjmowaniem produktu leczniczego przez pacjenta. Rozpoznanie należy postawić zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi. Należy regularnie oceniać tolerowanie i dawkowanie memantyny, szczególnie w ciągu pierwszych trzech miesięcy od rozpoczęcia leczenia. Następnie należy regularnie oceniać działanie terapeutyczne memantyny oraz tolerancję leczenia, zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi. Leczenie podtrzymujące może być kontynuowane dopóki utrzymuje się korzystne działanie terapeutyczne i pacjent dobrze toleruje leczenie memantyną. Przerwanie leczenie należy rozważyć, gdy brak oznak działania terapeutycznego lub w przypadku złej tolerancji leczenia. Tabl. powl. 10 mg. Dorośli. Zwiększanie dawki. Maks. dawka dobowa wynosi 20 mg/dobę. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych,w ciągu pierwszych 3 tyg., dawkę należy zwiększać stopniowo, o 5 mg co tydzień, do chwili osiągnięcia dawki podtrzymującej, zgodnie z następującym schematem. 1. tydz. (dzień 1-7): pacjent powinien zażywać pół tabl. powl. 10mg (5 mg)/dobę, przez 7 dni. 2. tydzień(dzień 8-14): pacjent powinien zażywać 1 tabl. powl. 10 mg (10mg)/dobę, przez 7 dni. 3. tydz. (dzień 15-21): pacjent powinien zażywać 1 1/2 tabl. powl. 10 mg (15mg)/dobę, przez 7 dni. Począwszy od 4. tyg.: pacjent powinien zażywać 2 tabl. powl. 10 mg (20 mg)/dobę. Dawka podtrzymująca. Zalecana dawka podtrzymująca wynosi 20 mg/dobę. Roztw. Dorośli. Zwiększanie dawki. Maks. dawka dobowa wynosi 20 mg. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, w ciągu pierwszych trzech tygodni dawkę należy zwiększać stopniowo, o 5 mg co tydz., do chwili osiągnięcia dawki podtrzymującej, zgodnie z następującym schematem: 1. tydz. (dzień 1-7): pacjent powinien przyjmować 0,5 ml roztw. (5 mg) raz/dobę, co odpowiada jednokrotnemu naciśnięciu pompki dozującej, przez 7 dni. 2. tydzień (dzień 8-14): pacjent powinien przyjmować 1 ml roztw. (10 mg) raz/dobę, co odpowiada dwukrotnemu naciśnięciu pompki dozującej, przez 7 dni. 3. tydzień (dzień 15-21): pacjent powinien przyjmować 1,5 ml roztw. (15 mg) raz/dobę, co odpowiada trzykrotnemu naciśnięciu pompki dozującej, przez 7 dni. Począwszy od 4. tyg: pacjent powinien przyjmować 2 ml roztworu (20 mg) raz/dobę, co odpowiada czterokrotnemu naciśnięciupompki dozującej. Dawka podtrzymująca. Zalecana dawka podtrzymująca wynosi 20 mg (2 ml roztw., co odpowiada czterokrotnemu naciśnięciu pompki dozującej)/dobę. Osoby w podeszłym wieku. Na podstawie badań klinicznych określono, że dla pacjentów w wieku pow. 65 lat, zalecana dawka dobowa wynosi 20 mg/dobę (2 tabl. lub 2 ml roztworu, co odpowiada czterokrotnemu naciśnięciu pompki), zgodnie z opisanym powyżej schematem podawania leku. Zaburzenie czynności nerek. U pacjentów z nieznacznie zaburzoną czynnością nerek (ClCr 50–80 ml/min) modyfikacja dawki nie jest wymagana. W przypadku pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek ( ClCr 30-49 ml/min.) dobowa dawka powinna wynosić 10 mg. Jeśli leczenie jest dobrze tolerowane przynajmniej przez 7 dni, to dawka może być zwiększona do 20 mg/dobę zgodnie ze standardowym schematem. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek ( ClCr 5-29 ml/min.) dawka dobowa powinna wynosić 10 mg (1 ml roztw., co odpowiada dwukrotnemu naciśnięciu pompki dozującej). Zaburzenie czynności wątroby. U pacjentów z nieznacznym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (stopień A i B w skali Child-Pugh) nie ma potrzeby modyfikacji dawki. Nie ma dostępnych danych na temat stosowania memantyny u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. Nie zaleca się podawania produktu pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. Dzieci i młodzież. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci w wieku pon. 18 lat. Dane nie są dostępne.
Nadwrażliwość na składniki preparatu.
Należy zachować ostrożność stosując u pacjentów z niewydolnością nerek oraz w sytuacjach mogących prowadzić do wzrostu pH moczu, z padaczką, z drgawkami w wywiadzie lub z czynnikami predysponującymi do padaczki, świeżym zawałem mięśnia sercowego, niewyrównaną niewydolnością krążenia (NYHA III-IV), nadciśnieniem tętniczym. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny >9 ml/min/1,73 m2) nie zaleca się stosowania memantyny. Lek może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Nie należy podawać łącznie z: amantadyną, ketaminą, dekstrometorfanem, fenytoiną (możliwość nasilenia działań niepożądanych). Należy zachować szczególną ostrożność stosując łącznie z: lewodopą, agonistami receptorów dopaminergicznych, lekami antycholinergicznymi a także z cymetydyną, ranitydyną, prokainamidem, chinidyną, chininą, nikotyną, hydrochlorotiazydem (nasilenie działania leków), z barbituranami i neuroleptykami (osłabienie działania leków), z lekami zwiotczającymi, dantrolenem, baklofenem (modyfikacja działania).
W okresie ciąży i karmienia piersią lek stosować w razie zdecydowanej konieczności. Kobiety przyjmujące memantynę nie powinny karmić piersią.
Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są: halucynacje, dezorientacja, bóle i zawroty głowy, zmęczenie. Niezbyt często występują: niepokój, zwiększone napięcie mięśni, wymioty, zapalenie pęcherza moczowego, zwiększone libido.
Zależny od potencjału, niekompetytywny, charakteryzujący się umiarkowanym powinowactwem antagonista receptora NMDA. Wykazuje działanie modulujące na procesy neurotransmisji glutaminergicznej, co prowadzi do wycofania się objawów otępienia oraz ochrony neuronów przed toksycznym działaniem przedłużającego się w czasie, zwiększonego napływu jonów wapnia do komórki. Bezwzględna biodostępność memantyny wynosi ok. 100%. Tmax występuje pomiędzy 3 a 8 h od przyjęcia leku. T0,5 wynosi 60-100 h. Wiąże się z białkami osocza w ok. 45%. Wydalana jest z moczem w ok. 99%.
1 tabl. lub 1 g roztw. zawiera 10 mg chlorowodorku memantyny.
