Lek o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym, do stosowania doustnego w leczeniu objawów przeziębienia i grypy oraz: gorączki, bólów mięśni i stawów, bólów głowy, w tym migrenowych, bólów zębów, nerwobólów. Produkt leczniczy jest wskazany do stosowania u dorosłych i dzieci powyżej 12 lat.

Dorośli: 1-2 sasz. (500-1000 mg ASA, 300-600 mg kwasu askorbowego i 200-400 mg wapnia). W razie konieczności dawkę można powtarzać co 4-8 h do 3x/dobę; maks. dawka dobowa to 6 sasz. Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): 1 sasz. (500 mg ASA, 300 mg kwasu askorbowego i 200 mg wapnia). W razie konieczności dawkę można powtarzać co 4-8 h do 3x/dobę; maks. dawka dobowa to 3 sasz. Dzieci i młodzież. Nie podawać dzieciom poniżej 12 lat. Młodzież powyżej 12 lat (wyłącznie na zlecenie lekarza): 1 sasz. (500 mg ASA, 300 mg kwasu askorbowego i 200 mg wapnia). W razie konieczności dawkę można powtarzać co 4-8 h do 3x/dobę; maks. dawka dobowa to 3 sasz. Produktu leczniczego nie stosować dłużej niż 3-5 dni bez konsultacji lekarskiej.

Zawartość sasz. rozpuścić w połowie szklanki letniej wody, wymieszać i wypić. Lek zaleca się przyjmować po posiłku.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Czynna choroba wrzodowa żołądka, dwunastnicy, stany zapalne przewodu pokarmowego. Skazy krwotoczne, zaburzenia krzepnięcia krwi, stosowanie leków przeciwzakrzepowych. Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej (w cukrzycy, mocznicy, tężyczce). Znacznie zwiększone stężenie wapnia we krwi. Napady astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołane podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ. Ciężka niewydolność nerek, wątroby. Ciężka niewydolność serca. III trymetr ciąży. Fenyloketonuria (ze względu na zawartość aspartamu). Nie podawać dzieciom w wieku poniżej 12 lat. Nie podawać jednocześnie z metotreksatem w dawkach 15 mg/tydz. lub większych.

Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek w przypadku: nadwrażliwości na inne leki z grupy NLPZ, chorób alergicznych (astma oskrzelowa, katar sienny), krwotoków macicznych, nadmiernego krwawienia miesiączkowego, stosowania wewnątrzmacicznej wkładki antykoncepcyjnej, przed zabiegami chirurgicznymi (nie przyjmować leku co najmniej przez 5 dni), dny (skazy moczanowej), przebytej choroby wrzodowej żołądka lub dwunastnicy, a także po przebytych krwawieniach z przewodu pokarmowego, zaburzenia czynności nerek, wątroby, nadciśnienia, niewydolności serca, niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, ze względu na ryzyko wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej, pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat); należy podać mniejsze dawki - patrz: dawkowanie. Spożywanie alkoholu podczas stosowania ASA może nasilać działanie drażniące na przewód pokarmowy. Produkt może powodować zaburzenia płodności u kobiet. Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko niepożądanych działań produktu (np. na przewód pokarmowy i układ krążenia,). Długotrwałe stosowanie dużych dawek może spowodować przedawkowanie. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych leków z grupy NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Dostępne dane są niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania ASA w dawkach dobowych 4000 mg. W przebiegu niektórych chorób wirusowych, szczególnie w przypadku zakażenia wirusem grypy typu A, wirusem grypy typu B lub ospy wietrznej, głównie u dzieci i młodzieży, istnieje ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a – rzadkiej, ale zagrażającej życiu choroby. Występowanie uporczywych wymiotów w przebiegu infekcji może wskazywać na wystąpienie zespołu Reye’a, co wymaga natychmiastowej pomocy medycznej. Ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a w przebiegu infekcji wirusowych może wzrosnąć, jeśli jednocześnie podaje się ASA, chociaż związek przyczynowy nie został udowodniony. Z ww. względów u dzieci poniżej 12 lat produktów zawierających ASA nie należy stosować, a u młodzieży powyżej 12 lat produkty zawierające ASA można stosować wyłącznie na zlecenie lekarza. Kwas askorbowy (wit. C), zawarty w leku, może fałszować wyniki niektórych testów. Produkt leczniczy zawiera 178-356 mg sodu/dawkę, należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie. Produkt leczniczy zawiera aspartam (E951) – źródło fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią. Produkt leczniczy zawiera 0,75-1,50 mg sacharozy/dawkę (w składzie barwnika). Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego. Produkt leczniczy zawiera koszenilę. Lek stosowany w zalecanych dawkach (patrz dawkowanie), nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Przyjmowanie metotreksatu (stosowanego m.in. w chorobach nowotworowych i reumatoidalnym zapaleniu stawów) w dawkach 15 mg/tydz. lub większych jednocześnie z ASA jest przeciwwskazane. ASA nasila toksyczny wpływ metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi – w tym z ASA oraz wypieranie go przez salicylany z połączeń z białkami osocza). ASA (podobnie jak innych leków z grupy NLPZ) nie należy stosować jednocześnie z poniżej wymienionymi lekami, gdyż powoduje nasilenie: działania hipoglikemizującego leków przeciwcukrzycowych (np. insuliny, pochodnych sulfonylomocznika), na skutek wypierania tych leków z połączeń z białkami; działania leków przeciwzakrzepowych (np. pochodnych kumaryny i heparyny), leków hamujących agregację (zlepianie) płytek krwi (np. tyklopidyna). Leki te stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym mogą zwiększać ryzyko wystąpienia krwotoków oraz ryzyko wydłużenia czasu krwawienia; działania sulfonamidów, stosowanych w zakażeniach bakteryjnych oraz fenytoiny, leku przeciwpadaczkowego. ASA podawany jednocześnie z sulfonamidami nie tylko nasila ich działanie, ale również skraca czas działania; działania digoksyny, stosowanej w leczeniu niewydolności serca, gdyż zwiększa jej stężenie we krwi; działania toksycznego na szpik kostny metotreksatu w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydz., stosowanego m.in. w chorobach nowotworowych i reumatoidalnym zapaleniu stawów, ze względu na zmniejszenie klirensu nerkowego metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi – w tym z ASA oraz wypieranie go przez salicylany z połączeń z białkami osocza; działania toksycznego kwasu walproinowego, leku przeciwpadaczkowego. Ze względu na synergistyczne działanie ASA i walproinowego może ulec nasileniu działanie antyagregacyjne leku i skłonność do krwawień. Jednoczesne stosowanie ASA z kortykosteroidami i innymi NLPZ lub picie alkoholu podczas leczenia ASA, zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek. Stosowanie selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) jednocześnie z ASA zwiększa ryzyko krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego na skutek synergistycznego działania tych leków. ASA osłabia: działanie leków stosowanych w leczeniu dny (skazy moczanowej), np. probenecydu. Stosowane jednocześnie z ASA mogą powodować nasilenie objawów choroby; działanie leków moczopędnych (np. furosemidu) poprzez zatrzymanie sodu oraz wody w organizmie; działanie niektórych leków przeciwnadciśnieniowych (z grupy inhibitorów ACE, np. kaptopryl, enalapryl) na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej w nerkach. Kwas askorbowy (wit. C) zawarty w leku zwiększa szybkość eliminacji pochodnych amfetaminy i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Może fałszować wyniki niektórych testów wykonywanych metodami oksydoredukcyjnymi (np. oznaczanie glukozy lub kreatyniny we krwi i moczu, badanie kału na krew utajoną). Wapń zmniejsza wchłanianie związków fluoru oraz antybiotyków z grupy fluorochinolonów i tetracyklin. W celu uniknięcia tej interakcji wymagana jest trzygodzinna przerwa pomiędzy podaniem wymienionych leków i związków wapnia. Duże dawki wapnia podawane równocześnie z glikozydami nasercowymi (pochodne digoksyny i strofantyny) nasilają ich działanie i mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca. Moczopędne leki tiazydowe zwiększają wchłanianie zwrotne wapnia i stwarzają ryzyko hiperkalcemii. Duże dawki wapnia w skojarzeniu z wit. D mogą osłabiać działanie werapamilu i innych leków blokujących kanał wapniowy. Metamizol stosowany jednocześnie z ASA może zmniejszać wpływ ASA na agregację płytek krwi. Dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania metamizolu u pacjentów otrzymujących małe dawki ASA w celu ochrony mięśnia sercowego.

Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Hamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpłynąć na przebieg ciąży i/lub rozwój zarodka i płodu. Dane z badań epidemiologicznych wskazują na zwiększone ryzyko poronienia i występowania wad wrodzonych serca oraz wytrzewienia w wyniku stosowania inhibitorów syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży. Bezwzględne ryzyko występowania wad wrodzonych układu krążenia wzrosło z mniej niż 1%, do ok. 1,5%. Uważa się, że ryzyko to zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki i wydłużeniem czasu leczenia. Wykazano, że podawanie inhibitorów syntezy prostaglandyn zwierzętom, powoduje zwiększone ryzyko utraty zarodka w okresie przed i po zagnieżdżeniu a także wzrost śmiertelności zarodka i płodu. Ponadto u zwierząt, którym podawano inhibitory syntezy prostaglandyny w okresie organogenezy, zaobserwowano zwiększoną częstość występowania różnych wad rozwojowych, w tym układu krążenia. ASA nie należy podawać podczas I i II trymestru ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. W przypadku stosowania ASA przez kobietę planującą zajście w ciążę lub podczas I i II trymestru ciąży, dawka leku powinna być jak najniższa a czas trwania leczenia możliwie jak najkrótszy. Stosowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn w III trymestrze ciąży może spowodować u płodu: zaburzenia układu krążenia (z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym); zaburzenia czynności nerek, które mogą doprowadzić do niewydolności nerek z małowodziem. Pod koniec ciąży stosowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn może spowodować u matki i noworodka: przedłużenie czasu krwawienia w wyniku zahamowania agregacji płytek krwi, które może wystąpić nawet po zastosowaniu bardzo małych dawek; hamowanie czynności skurczowej macicy prowadzące do opóźnienia lub przedłużenia porodu. W związku z tym stosowanie ASA w dawce 100 mg/dobę i większej jest przeciwwskazane w III trymestrze ciąży. W niewielkich ilościach produkt leczniczy przenika do mleka kobiety karmiącej piersią. W przypadku krótkotrwałego stosowania z reguły nie ma konieczności przerywania karmienia piersią. Jednakże w przypadku regularnego przyjmowania dużych dawek kwasu acetylosalicylowego, karmienie piersią powinno być wcześniej przerwane.

Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, bóle brzucha, zaostrzenie lub nawrót choroby wrzodowej, nadżerki błony śluzowej i krwawienia z przewodu pokarmowego. Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, pocenie się, szum w uszach. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zaburzenia krzepnięcia krwi, zwiększone krwawienia miesiączkowe. Zaburzenia układu immunologicznego: u osób nadwrażliwych mogą pojawić się zmiany skórne: rumień, pokrzywka, uważa się, że ASA, jako hapten, może wywołać napad astmy oskrzelowej u dorosłych lub duszności. W związku z leczeniem lekami z grupy NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych leków z grupy NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar)

W razie przypadkowego zażycia dawki, znacznie przewyższającej zalecaną dawkę dobową, mogą wystąpić objawy przedawkowania (związane z obecnością ASA): przyspieszenie oddechu, nudności, wymioty, zaburzenia widzenia i słuchu (szumy uszne), bóle i zawroty głowy, zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej i elektrolitowej (np. ubytek potasu), obniżenie stężenia glukozy we krwi, zmiany skórne. W przypadku ostrego zatrucia (200-500 mg/kg mc. ASA) mogą wystąpić: majaczenie, drżenie, duszność, nadmierna potliwość, pobudzenie psychoruchowe, wysoka gorączka, śpiączka. Leczenie przedawkowania: jeśli pacjent zgłosi się w ciągu doby od zatrucia należy przeprowadzić płukanie żołądka z zastosowaniem węgla aktywnego. Podstawą leczenia jest uzupełnienie płynów i elektrolitów w celu wyrównania zaburzeń metabolicznych (kwasicy, hipokalemii, odwodnienia) oraz unormowanie temp. ciała i czynności oddechowej.

ASA jest inhibitorem cyklooksygenazy I, odpowiedzialniej za syntezę prostaglandyn. Działa przeciwgorączkowo, przeciwbólowo i przeciwzapalne. Lek działa przeciwgorączkowo w razie podwyższonej temp. ciała. Hamuje syntezę prostaglandyn w podwzgórzu, w wyniku tego następuje utrata ciepła przez rozszerzenie obwodowych naczyń krwionośnych i wzmożone wydzielanie potu. Działanie przeciwbólowe jest słabsze od działania opioidowych leków przeciwbólowych, ale w przeciwieństwie do opioidów lek nie wywołuje zaburzeń czynności psychicznych, tolerancji, ani nie powoduje uzależnienia. Szczególnie skutecznie działa w bólach głowy, mięśni i stawów.

1 sasz. zawiera: 500 mg ASA, 300 mg kwasu askorbowego i 200 mg wapnia w postaci wapnia laktoglukonianu.