Stany lęku, nadmiernego napięcia emocjonalnego i pobudzenia psychoruchowego towarzyszące zaburzeniom nerwicowym i niektórym chorobom somatycznym. Łagodzenie objawów abstynencji alkoholowej. Wspomagająco w ogniskowych napadach padaczkowych.

Leczenie należy rozpoczynać od dawki początkowej, stopniowo zwiększając dawkę, w celu uniknięcia wystąpienia działań niepożądanych. Nie należy przekraczać dawki maks. 30 mg/dobę. Czas leczenia powinien być możliwie najkrótszy i nie powinien przekraczać 4 tyg. włączając w to okres zmniejszania dawki. Podczas leczenia należy regularnie monitorować pacjenta w celu ewentualnego zmniejszenia dawkowania lub częstości podawania produktu leczniczego. Ze względu na możliwość wystąpienia objawów odstawienia, produkt leczniczy należy odstawiać ostrożnie, stopniowo zmniejszając dawkę dobową. Dorośli: dawka terapeutyczna: 5-30 mg/dobę. Leczenie zaleca się rozpoczynać od dawki 5 mg/dobę. Dawkę dobową można przyjmować jeden raz/dobę, wieczorem. Dzieci i młodzież: dane dotyczące stosowania u dzieci i młodzieży w leczeniu lęku są ograniczone, dlatego nie zaleca się stosowania w tej grupie wiekowej. Tylko w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych przez lekarza specjalistę stosowanie u dzieci w wieku powyżej 12 lat: w dawce 0,5 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych. U pacjentów w wieku podeszłym należy zmniejszyć dawkę o 50 %; leczenie powinno trwać jak najkrócej. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawkę produktu leczniczego należy zmniejszyć o 50 %. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy stosować bardzo ostrożnie; u pacjentów z niewydolnością wątroby może wystąpić encefalopatia.

Nadwrażliwość na klorazepat, wrodzona nużliwość mięśni, jaskra z wąskim kątem przesączania, ciąża i okres karmienia piersią, dzieci do 9 rż.

Ostrożnie stosować u osób ze skłonnością do nadużywania leków, niewydolności wątroby i nerek. Lek należy odstawiać stopniowo, gdyż nagłe przerwanie jego podawania może wywołać drżenie mięśniowe, pobudzenie, bezsenność, halucynacje i zaburzenia orientacji (objawy te mogą się pojawić w 4-8 dniu po odstawieniu). Leku nie należy stosować w psychozach. W leczeniu nerwic, psychonerwic i zaburzeń snu nie podawać dłużej niż przez 3 tyg. Podczas leczenia nie należy pić alkoholu, prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych.

Nasila działanie alkoholu oraz leków działających depresyjnie na OUN (pochodne morfiny, barbiturany, niektóre leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, uspokajające, neuroleptyki, klonidyna). Działa synergicznie z lekami zwiotczającymi mięśnie. Cizaprid zwiększa wchłanianie klorazepatu, natomiast leki zobojętniające HCl (związki Al i Mg) opóźniają je. Cimetydyna nasila nasenne działanie klorazepatu; klorazepat osłabia działanie lewodopy. W skojarzeniu z fenytoiną może wystąpić zwiększenie lub zmniejszenie stężenia klorazepatu we krwi. Metabolizm klorazepatu przebiega szybciej u osób przyjmujących leki przeciwdrgawkowe oraz u palaczy.

Senność, ból i zawroty głowy, znużenie, drażliwość, niezborność ruchowa, diplopia, niewyraźna mowa, stany depresji, zaburzenia świadomości. Niekiedy zwiększenie masy ciała, utrata libido, zaburzenia miesiączkowania i zahamowanie owulacji. Może także wystąpić suchość błon śluzowych, zaparcie, hipotonia; sporadycznie - pobudzenie ruchowe, agresja, euforia, omamy, bezsenność i wysypka skórna. Długotrwałe stosowanie dużych dawek prowadzi do zależności psychofizycznej.

Przedawkowanie objawia się różnego stopnia zahamowaniem czynności ośrodkowego układu nerwowego: od umiarkowanej senności, aż po śpiączkę. W przypadku niewielkiego przedawkowania występują: senność, dezorientacja, letarg; w cięższym przedawkowaniu: ataksja, hipotonia mięśniowa, niedociśnienie, depresja oddechowa, rzadko śpiączka i bardzo rzadko zgon. Oprócz postępowania zgodnego z zasadami ogólnymi w zatruciach doustnych (usunięcie treści żołądkowej zależnie od stanu pacjenta - wywołanie wymiotów lub płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego, podtrzymywanie czynności układu oddechowego i układu krążenia), w razie ciężkiego zatrucia przebiegającego ze śpiączką lub niewydolnością oddechową, jako antidotum można dożylnie podawać antagonistę receptorów benzodiazepinowych - flumazenil. Stosowanie flumazenilu jako odtrutki przeciwwskazane jest w przypadku: stosowania trójpierścieniowych produktów leczniczych przeciwdepresyjnych, jednoczesnego podawania produktów leczniczych obniżających próg drgawkowy, zaburzeń w EKG pod postacią wydłużenia odcinka QRS lub QT (sugerującego jednoczesne stosowanie trójpierścieniowych produktów leczniczych przeciwdepresyjnych). Choć przedawkowanie benzodiazepin rzadko bywa stanem zagrożenia życia, nigdy nie wolno zapominać o tym, że pacjent mógł wraz z produktem leczniczym spożyć alkohol lub zażyć inne substancje działające hamująco na czynność ośrodkowego układu nerwowego.

Lek znoszący stany nadmiernego napięcia emocjonalnego, lęku i zagrożenia. Podany w większych dawkach wywiera także działanie uspokajające, nasenne i przeciwdrgawkowe oraz zmniejsza napięcie mięśni prążkowanych. Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, ulegając przemianie do czynnego metabolitu o długotrwałym działaniu - demetylodiazepamu.

1 tabl. zawiera 5 mg lub 10 mg klorazepatu dipotasowego.