Opis:
W bólach różnego pochodzenia (bóle głowy, zębów, stawowe, miesiączkowe, nerwobóle i inne). Może być jednym z leków w zwalczaniu bólu. Działa przeciwgorączkowo.
Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 1-3 tabl. (dawka 300 mg) lub 1-2 tabl. (dawka 500 mg) 3-4x/dobę w odstępach nie krótszych niż 4 h; maks. dobowa dawka paracetamolu wynosi 4 g i odpowiednio mniej u osób, u których z rozmaitych przyczyn zmniejszono dawki i/lub przedłużono okres między dawkami. Jeśli ból utrzymuje się dłużej niż 5 dni lub gorączka występuje przez czas dłuższy niż 3 dni, ulega nasileniu lub pojawiają się inne objawy, należy przerwać leczenie i zasięgnąć porady lekarza. Dzieci 6-12 lat: maks. dawka dobowa paracetamolu: 60 mg/kg mc./dobę podawane w dawkach podzielonych po 10-15 mg/kg mc. Jeżeli, uwzględniając powyższe dawkowanie, możliwe jest zastosowanie tabl. produktu o mocy 300 mg, to wolno podać 1 tabl. 3-4x/dobę w odstępach nie krótszych niż 6 h. W pozostałych przypadkach, w celu precyzyjnego dawkowania paracetamolu u dzieci należy zastosować inny produkt leczniczy dopuszczony do obrotu w postaci syropu. Osoby w podeszłym wieku. Nie ma potrzeby modyfikowania dawki dla osób w podeszłym wieku. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby. W przypadku niewydolności nerek należy albo zmniejszyć dawkę produktu leczniczego, albo przedłużyć odstęp czasu między dawkowaniem z 4-6 h (dorośli). W przypadku chorób wątroby paracetamol stosuje się w tej samej dawce w przewlekłych stabilnych schorzeniach. Ze względu na brak informacji o toksyczności produktu leczniczego w przypadkach ostrych schorzeń wątroby lub schorzeń o złym rokowaniu należy odstąpić od stosowania produktu leczniczego.
Nadwrażliwość na paracetamol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroba alkoholowa. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek.
Przedawkowanie paracetamolu stanowi zagrożenie życia. W czasie stosowania tego produktu leczniczego konieczna jest kontrola, czy inne zażywane równocześnie produkty lecznicze nie zawierają paracetamolu. Produkt leczniczy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby. Zachować ostrożność stosując paracetamol w przypadku niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. Produktu leczniczego nie stosować dłużej niż 3 dni u dzieci i 10 dni u dorosłych bez konsultacji z lekarzem. Niezwłocznie należy skontaktować się z lekarzem, jeśli ból nie ustępuje lub nasila się lub jeśli gorączka nie spada lub nasila się. Podczas leczenia paracetamolem nie należy pić alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób głodzonych i regularnie pijących alkohol. Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Paracetamol nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny. Stosowany z lekami hamującymi metabolizm paracetamolu (rifampicyna, leki przeciwpadaczkowe, niektóre leki nasenne) zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby. Stosowany z inhibitorami MAO może wywołać stany pobudzenia i wysoką gorączkę. Metoklopramid i domperidon przyśpiesza, a cholestyramina opóźnia wchłanianie paracetamolu z przewodu pokarmowego. Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu. Podawany łącznie z NLPZ zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek. Kofeina wzmaga przeciwbólowe działanie paracetamolu. Stosowanie paracetamolu może być przyczyną fałszywych wyników niektórych badań laboratoryjnych (np. oznaczanie stężenia glukozy we krwi). Alkohol nasila toksyczne działanie paracetamolu. Obecność pożywienia w żołądku zmniejsza wchłanianie paracetamolu, dlatego zażywanie produktu leczniczego po jedzeniu zmniejsza jego skuteczność.
Paracetamol u ciężarnych kobiet przenika przez łożysko, ale nie opisano uszkodzenia płodu. W okresie ciąży paracetamol powinien być stosowany w razie zdecydowanej konieczności. Paracetamol jest wydzielany z mlekiem kobiet karmiących piersią w ilościach nie mających znaczenia klinicznego. W okresie karmienia piersią paracetamol powinien być stosowany w razie zdecydowanej konieczności.
Jak każdy produkt leczniczy może powodować działania niepożądane. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje nadwrażliwości (np. wysypka, pokrzywka, osutki). Kilka przypadków z typowymi objawami rozpoczynającego się wstrząsu. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) małopłytkowość, methemoglobinemia, leukopenia, pancytopenia, agranulocytoza. Hemoliza pojawiająca się sporadycznie u osób z enzymopatią krwinkową, niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej występującej głównie u mieszkańców krajów śródziemnomorskich i u ludzi rasy czarnej. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo rzadko) nudności, wymioty, zaburzenia trawienia. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania. Uszkodzenie wątroby zdarzające się przy dawkach leczniczych paracetamolu, przejawiające się wzrostem osoczowej aktywności aminotransferaz, dotyczyło albo pacjentów z chorobą alkoholową albo osób zażywających produkt leczniczy codziennie przez kilkanaście lat. Nie potwierdzono, czy zaburzenia nerek i dróg moczowych są powodowane przez paracetamol. Podstawą tego przypuszczenia były badania kliniczno-kontrolne z nieustalonym związkiem czasowym pomiędzy zażywaniem paracetamolu w dużych dawkach a niewydolnością nerek. Zaburzenia ogólne. Hipotermia (ciepłota ciała poniżej 35,5oC) to występujące nadzwyczaj rzadko działanie niepożądane, dotychczas wykryte tylko u dzieci.
Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie produktu leczniczego może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu godzin objawy takie jak nudności, wymioty, nadmierną potliwość, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia pomimo, że zaczyna rozwijać się uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. W każdym przypadku przyjęcia paracetamolu w dawce 5 g lub więcej trzeba sprowokować wymioty jeśli od spożycia nie upłynęło więcej czasu niż 1 h i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Warto podać 60-100 g węgla aktywowanego doustnie, najlepiej rozmieszanego z wodą. Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie poziomu paracetamolu we krwi. Wysokość tego poziomu w stosunku do czasu, jaki upłynął od spożycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywne leczenie odtrutkami trzeba prowadzić. Jeśli takie badanie jest niewykonalne, a prawdopodobna dawka paracetamolu była duża, trzeba wdrożyć bardzo intensywne leczenie odtrutkami. Należy podać co najmniej 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie acetylocysteiną lub/i metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia, ale prawdopodobnie są także pożyteczne po 24 h. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu w warunkach intensywnej terapii.
Paracetamol jest lekiem, który działa obwodowo przeciwbólowo i posiada ośrodkowe działanie przeciwgorączkowe.
1 tabl. zawiera 300 mg lub 500 mg paracetamolu.
